Stichting Running Blind koppelt mensen met een visuele beperking aan een buddy, die hen middels een lint al rennend begeleidt. Zo loopt Bart met zijn buddy Rui Cabral. "Ik ben feitelijk zijn ogen", vertelt Rui. Bart werd op latere leeftijd bijna volledig blind: Al een langere tijd kon hij alleen met één oog zien, en ook zijn andere oog op een dag slechter ging worden.

"Het is gewoon pech. Eerst dacht ik, straks kan ik niet meer fietsen, hoe moet dat. Maar alles went", vertelt hij. Bart haalt erg veel voldoening uit het hardlopen. "In alle andere dingen word ik alleen maar slechter en dit is iets waar ik beter in kan worden. Ik doe dan ook echt mijn best de juiste looptechniek toe te passen. Dat is goed voor mijn zelfvertrouwen", vertelt hij. 

In de aanloop van de Dam tot Damloop traint hij drie keer per week. "Interval en techniek training", legt hij uit. Volgens zijn buddy Rui is het een feest om samen te lopen. "Het is geweldig. We hebben heel veel lol, we hebben dezelfde humor", vertelt Cabral. Maar er is ook een verschil tussen de mannen. "Bart loopt wat sneller. In dat opzicht is hij mijn buddy", zegt Rui. 

Toch verschijnt het duo zondag samen aan de start. "We spreken af op een vaste plek. Dan schrijft hij ons in. Doet mijn rugnummer op. En tijdens het lopen vertelt hij waar en wanneer ik een bocht moet maken", aldus Bart.

Het is de eerste Dam tot Damloop van Bart. Toch neemt hij slechts genoegen met een medaille."Ik wil 'm uitlopen", vertelt hij. En daarom neemt hij geen halve maatregelen met betrekking tot de voorbereiding. Ook buiten het hardlopen. "Ik ben naar de pedicure geweest, heb m'n neusharen geknipt, drink al de hele week niet en uiteraard vroeg naar bed", aldus de hardloper met een missie.