Aan het Mr. Vissersplein, middenin het Joods Cultureel Kwartier, staat de Portugese Synagoge. De synagoge is nog altijd in gebruik als gebedshuis voor de Portugees-Israëlitische gemeente. Bijzonder aan dit gebouw is dat het originele interieur nog bijna volledig intact is: er is zelfs geen verwarming of elektriciteit. De enige verlichting komt van bijna 900 kaarsen.

Netty Wenderich, die vanuit het Joods Cultuur Kwartier bij de restauratie betrokken is, vertelt: "Het was vooral zo'n grote klus omdat wij de boel niet dicht hebben gedaan. De diensten hebben in het weekend gewoon doorgang kunnen vinden, net als bruiloften en bar mitswa's. Daar kwam ook nog eens bij dat er in de wintermaanden niet in de synagoge gewerkt kon worden omdat het dan dus - zonder centrale verwarming - veel te koud is. Na twee uur ben je dan redelijk bevroren, dus dat is niet echt handig."

Oude flesjes bier 

Architect Frederik Franken had de afgelopen jaren de leiding over de restauratie. Met zo'n dertig anderen werkte hij aan de synagoge. Franken: "Ik zeg altijd; dit is het mooiste gebouw van Amsterdam. Dus toen ik gevraagd was om dit project te leiden was ik daar heel blij mee." 

"We hebben gewerkt aan het messing - een soort koper, het houtwerk en aan het goudleer. Ook hebben we  zo'n halve kilometer aan banken aangepakt." In al die bankjes zitten lades, waar tijdens het restaureren van alles uit tevoorschijn kwam. Wenderich: "Hele oude flesjes bier, een oude sportshort, een oude krant uit 1911. Dus het was reuzespannend."

Statement 

Voor de gemeenschap zal het afronden van de restauratie voelen als een feestje. Volgens Wenderich zegt de synagoge namelijk veel over de joodse gemeenschap in Amsterdam. "Het is een megagroot gebouw en was ooit zelfs de grootste synagoge van Europa. Eigenlijk superbijzonder dat in die tijd de Portugese joden hier zo'n gigagrote synagoge mochten neerzetten: ik denk dat de Amsterdammers zich moeten beseffen dat dat misschien wel het voorbeeld is van tolerantie in Amsterdam. Echt een soort statement."

"Als ik zo om me heen kijk, dan denk ik: wat hebben m'n jongens en meiden het toch weer mooi gemaakt", aldus een trotse Wenderich.