In deze aflevering van De Zwoele Stad heeft presentator Nicolai Brannan twee bekende Amsterdammers aan tafel die niet meer in de stad wonen. Voormalig topadvocaat Bram Moszkowicz en sportjournalist Barbara Barend gaan in gesprek over het gewicht van een achternaam, antisemitisme en topsport.
Zowel Barbara Barend als Bram Moszkowicz weet hoe het is om een achternaam te hebben die al bekend was voordat zij geboren werden. Het is in beide gevallen ook een achternaam die een joodse familiegeschiedenis met zich meedraagt die te maken heeft gehad met de jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog. “In dat opzicht ben ik blij dat ik nu buiten Amsterdam woon", reageert Barend als ze gevraagd wordt naar de UvA-protesten van afgelopen voorjaar. “Ik ken niet één joodse Nederlander die het niet verschrikkelijk vindt wat er in Gaza gebeurt (...) maar de agressie vind ik heel eng. Ik liep toevallig langs de Oudemanhuispoort en ik merk dat ik er bang van word."
10 jaar geleden werd Bram Moszkowicz geschrapt als advocaat vanwege schending van de beroepsregels voor de advocatuur. Hij wil terugkeren als advocaat, maar tot nu toe is dat nog niet gelukt. “Iedereen verdient een tweede kans, behalve ik” aldus de voormalig topadvocaat. Maar hij lijkt niet van plan de handdoek in de ring te gooien. “Ik heb geen strafbare feiten gepleegd, ik ben al 10 jaar geschrapt, ik zie dat advocaten die nu wel strafbare feiten plegen geschorst worden en niet geschrapt, dus daar zit iets scheef.”
“Ik heb geen strafbare feiten gepleegd, ik ben al 10 jaar geschrapt, ik zie dat advocaten die nu wel strafbare feiten plegen geschorst worden en niet geschrapt, dus daar zit iets scheef”
Als 6-jarig meisje daagde Barbara Barend de KNVB al toen ze net als de jongens van dezelfde leeftijd wilde voetballen maar dit volgens de regels niet mocht. Onlangs kwam ze erachter dat vrouwenprofvoetbalclubs alleen een licentie krijgen als ze zich aansluiten bij een ‘mannenclub’. Beide keren lukte het haar om het regelement aan te laten passen. Ze verkocht eerder dit jaar haar sportmagazine Helden en stortte zich op de (mede-)oprichting van de eerste profvoetbalclub voor vrouwen Hera United.
De Zwoele Stad wordt mede mogelijk gemaakt door Bureau Marineterrein.