De onderbuurman, die sinds 1997 op de tweede etage van de flat woont, zei sinds oktober 2020 last te hebben van de bovenburen. Hij zei geluid dat wordt veroorzaakt door lopen, rennen, stofzuigen en muziek te horen. In mei 2021 liet hij een geluidsonderzoek uitvoeren. Uit dat onderzoek bleek dat het geluid 'duidelijk waarneembaar', 'hinderlijk' en 'ontoelaatbaar lawaaiig' was.

Daarna liet de eigenaar van de huurwoning op de derde etage de vloer vervangen door een PVC-vloer met ondervloer, die zwevend gelegd was. De onderbuurman bleef geluid horen en liet april vorig jaar opnieuw onderzoek doen. Dit keer was de uitkomst dat de meeste ruimtes voldoen aan de wettelijke eisen op grond van het zogeheten Bouwbesluit 2012, maar de slaapkamer niet. 

De kantonrechter schrijft in het vonnis dat het Bouwbesluit 2012 voor deze in 1966 gebouwde flat niet geldt. "Verder acht de kantonrechter van belang dat uit de laatste geluidsmeting blijkt dat alleen in de slaapkamer van een beperkte overschrijding van de geluidsnorm uit het Bouwbesluit 2012 sprake is. De kantonrechter stelt vast dat deze overschrijding beperkt van omvang is en zich voordoet in een vertrek waar eiser zich, naar moet worden aangenomen, maar een beperkt gedeelte van een etmaal bevindt."

Ook wijst de rechter erop dat er een nieuwe vloer is gelegd die voldoet aan de geluidsreductienorm die onder meer door Verenigingen Van Eigenaren (VVE's) wordt gehanteerd. Daarnaast kan het zijn dat geluid niet via de vloer, maar door de muren wordt doorgegeven. De VVE gaat echter over de muren en niet de verhuurder. Verder zou de bewoner van de flat op de tweede etage zelf ook maatregelen kunnen nemen, door bijvoorbeeld de plafonds in zijn woning van geluidsisolatie te voorzien.